Baraki - Wioska Innych.

Dołączył: 24 Mar 2008 Posty: 226 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Oh... - Zatanowiła się nad czymś, zakładając kosmyk włosów za ucho. - Mam ci coś pomóc czy coś? Przy przenoszeniu?

Dołączył: 24 Mar 2008 Posty: 156 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Już prawie wszystko przenieśliśmy - odpowiedziała patrząc na Ann uważnie - zostało tylko parę paczek. Wezmę je, gdy pójdę po Aarona. A jak ty sie czujesz? - zmieniła temat - poznajesz stare kąty?

Dołączył: 24 Mar 2008 Posty: 226 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Szczerze? Mam wrażenie jakbym tu już kiedyś była. Deja vu... Właśnie, gdzie są te paczki? U Juliet?

Dołączył: 24 Mar 2008 Posty: 156 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Tak, Juliet już wszystko przygotowała. Idę zabrać Aarona do nowego domu. Chcesz iść ze mną? - zapytała dziewczyny.

Dołączył: 24 Mar 2008 Posty: 226 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Czemu nie. Pójdę o ile nie będzie to problem. A potem wpadnę do Michaela. - Uśmiechnęła się i lekko zarumieniła.

Dołączył: 24 Mar 2008 Posty: 156 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Dobry pomysł - uśmiechnęła się lekko. Zastanawiała się czy powiedzieć Annie, o tym, że Michael udzielił Megan schronienia, ale uznała, że to sprawa między nimi.
Po chwili dziewczyny stały przed drzwiami mieszkania Juliet. Kobieta zaprosiła je do środka. Wyglądała na zmęczoną. Lynn zaczęła ubierać Aarona szykując go do wyjścia.
- Teraz będziesz mogła znaleźć wreszcie czas na odpoczynek - zwróciła się do kobiety - wpadaj do nas często, żeby Aaron nie zaczął tęsknić. Zapraszamy, prawda Ann?

Dołączył: 24 Mar 2008 Posty: 226 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Oh, tak. - Odezwała się bo chwili, wyglądała na zamyśloną. - Jak tylko się wyśpisz do wpadnij na herbatę...
Zdrajca... Szept.
Odwróciła głowę. - Słyszałaś to...?

Dołączył: 24 Mar 2008 Posty: 156 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Co, Anno? - zapytała podnosząc głowę i patrząc zdumiona na dziewczynę.

Dołączył: 24 Mar 2008 Posty: 226 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

-Ja słyszałam...Jakby... - Odwróciła się.
Zdrajca...Kłamca...Zdrajca...
- Teraz. Słyszałaś to?

Dołączył: 24 Mar 2008 Posty: 156 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Lynn wsłuchiwała się przez chwilę w cisze jaka nastąpiła po słowach Anny, ale nie mogła wyjawić żadnego dźwięku. Nawet Aaron siedział cicho i nie płakał.
- Nic nie słyszałam Ann - powiedziała - A ty? Coś się stało?

Dołączył: 24 Mar 2008 Posty: 226 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Ja, coś słyszałam. Ale, pewnie jestem zmęczona i dlatego...
Zdrajca. Oni zawsze źle kończą. Zdrajca.

Dołączył: 24 Mar 2008 Posty: 536 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

-Musisz odpocząć. - Powiedziała Juliet, opierając się o framugę drzwi i obserwując Lynette. -Za dużo wrażeń jak na jeden dzień. - Uśmiechnęła się lekko i podeszła do Lynn. -To cud, że wreszcie się uciszył. - Dodała, wskazując na leżącego spokojnie Aarona.

Dołączył: 24 Mar 2008 Posty: 156 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- To prawda, potrafi udowodnić jaką ma siłę w płucach - uśmiechnęła sie i pogłaskała chłopca - My już chyba pójdziemy - powiedziała wstając - Do zobaczenia, Juliet.

Dołączył: 24 Mar 2008 Posty: 536 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Za oknem zaczęło się ściemniać, gdy z mieszkania Lynette dobiegł radosny okrzyk Toma.
- Skończone! - oznajmił z dumą wskazując na dziecięce łóżeczko. - Gdyby coś... Wiesz gdzie mnie znaleźć. - uśmiechnął się do dziewczyny i wyszedł na zewnątrz, by w końcu odpocząć po ostatnich ciężkich dniach.

(Wczesny wieczór)

Lynette: 170XP
Anna: 120XP
Ben: 150XP
Megan: 170XP
Henry: 90XP
Michael: 100XP

Dołączył: 24 Mar 2008 Posty: 316 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Miło, że zdecydowałaś się pomóc. - oznajmił spokojnie do Alex, która powoli prowadziła jego wózek przez plac baraków.
- Nie ma sprawy. - odparła dziewczyna tonem, który wskazywał na coś zupełnie innego.
- Właściwie, jedyna przeszkoda nie do pokonania dla mnie to schodki na ganku. - wyjaśnił. - Tutaj sobie poradzę. Zawołam cię jeśli będę potrzebował pomocy przy wejściu do mieszkania.
Alex zatrzymała się i ścisnęła mocniej uchwyty od wózka:
- Na pewno?
- Mhm. - kiedy dziewczyna odsunęła się o krok, odwrócił się i uśmiechnął krótko. - Żaden problem.
Patrzył jak jego córka niepewnie odwraca się na pięcie i oddala w stronę mieszkania. Sam zatrzymał się obok jednej z ławek i przycisnął głowę do oparcia. Obserwował niebo.